Aby zapewnić odpowiednią odporność, energię i ogólny stan zdrowia, ważne jest podawanie cielętom odpowiedniej ilości dobrej jakości siary. Jednak zrozumienie właściwego leczenia dla każdego rozmiaru cielęcia, zwłaszcza mniejszych cieląt, może być wyzwaniem, aby zmaksymalizować te korzyści zdrowotne.

The Colostrum Counsel: Karmienie siarą mniejszych cieląt

Powszechnie wiadomo, że karmienie wystarczającą ilością dobrej jakości siary jest jednym z najważniejszych czynników zapewniających zdrowie i dobrostan nowonarodzonego cielęcia. Obecnie zaleca się podawanie siary w ilości 10% urodzeniowej masy ciała w pierwszych godzinach życia, aby zapewnić bierny transfer IgG. Jednak dla producentów czasochłonne jest ważenie każdego cielęcia po urodzeniu i obliczanie ilości siary, którą należy podać. Powoduje to, że większość producentów standaryzuje ilość siary podawanej wszystkim noworodkom, na przykład podając 4 l siary natychmiast po urodzeniu, a następnie 2 l 12 godzin później. Ale czy należy karmić bliźniacze cielęta rasy holsztyńskiej o masie ciała 25 kg taką samą ilością 4 l siary zaraz po urodzeniu, jaką karmiłoby się średniej wielkości cielę rasy holsztyńskiej o masie ciała 40 kg? To pytanie można również zadać w przypadku mniejszych ras, takich jak Jersey lub małe cielęta rasy Hereford lub Angus. Ile siary to za dużo i jakie są tego konsekwencje?

Wchłanianie IgG u małych cieląt

Szybkość wchłaniania IgG może w rzeczywistości zależeć od objętości siary podawanej małemu cielęciu. Na przykład, badanie przeprowadzone na nowonarodzonych cielętach rasy Jersey wykazało, że karmienie 2 litrami wysokiej jakości siary (84 g IgG na litr) bezpośrednio po urodzeniu, a następnie drugim 2 litrowym posiłkiem tej samej siary w 12 godzin po urodzeniu, skutkowało wyższym stężeniem IgG we krwi w porównaniu do cieląt karmionych jednym dużym 4 litrowym posiłkiem wysokiej jakości siary bezpośrednio po urodzeniu (Jaster, 2005). W szczególności wykazano, że ilość IgG wchłoniętych z siary była o 18% wyższa, gdy cielęta rasy Jersey były karmione dwoma mniejszymi posiłkami siary. Sugeruje się, że odkrycie to mogło mieć miejsce, ponieważ istnieje maksymalna ilość IgG, która może zostać wchłonięta przez jelita cielęcia. Tak więc dostarczanie nadmiernej ilości siary (i IgG) może w rzeczywistości powodować zahamowanie wchłaniania IgG.

Chociaż nie wspomniano o tym, szybkość opróżniania trawieńca mogła odgrywać rolę w skuteczności wchłaniania IgG w badaniu Jaster (2005), ponieważ pozorna skuteczność wchłaniania (AEA (%), ile IgG z siary jest wchłaniane przez jelito cienkie) była również wyższa u cieląt rasy Jersey karmionych 2L dwa razy w ciągu 12 godzin. Z definicji opróżnianie trawieńca jest znane jako czas, przez jaki posiłek pozostaje w trawieńcu przed przejściem do przewodu pokarmowego (Burgstaller i in., 2017) i wykazano, że objętość płynnego posiłku jest ważnym czynnikiem, który może wpływać na szybkość opróżniania trawieńca u młodych przeżuwaczy (Bell i Razig, 1973). W szczególności wykazano, że im większa objętość posiłku oferowanego cielęciu w jednym karmieniu, tym dłużej posiłek pozostanie w trawieńcu (Burgstaller i in., 2017). Wykazano, że opóźnienie opróżniania trawieńca zmniejsza AEA IgG (Mokhber-Dezfooli i in., 2012). W związku z tym prawdopodobne jest, że karmienie cielęcia rasy Jersey posiłkiem o objętości 4 litrów na raz zmniejszy opróżnianie żołądka, a tym samym zmniejszy skuteczność wchłaniania IgG w porównaniu z karmieniem mniejszym posiłkiem o objętości 2 litrów.

Metoda karmienia

Wyniki badań przeprowadzonych przez Jastera (2005) na cielętach rasy Jersey są przeciwne do wyników eksperymentu przeprowadzonego na cielętach rasy Holstein (Morin i in., 1997). Pokazuje to, że masa ciała cielęcia odgrywa kluczową rolę w tym, ile IgG może zostać wchłonięte z siary. Jednak w przypadku karmienia mniejszymi posiłkami metoda podawania siary może mieć wpływ na ilość wchłoniętej IgG. Badanie przeprowadzone na cielętach rasy holsztyńskiej wykazało, że podawanie 1,5 litra preparatu zastępującego siarę (100 g IgG ogółem) za pomocą butelki ze smoczkiem skutkowało wyższym stężeniem IgG we krwi w porównaniu z cielętami karmionymi 1,5 litra przez zgłębnik przełykowy (Godden i in., 2009). Co więcej, wszystkie cielęta karmione 1,5 l siary butelką ze smoczkiem osiągnęły odpowiedni bierny transfer (IgG w surowicy ≥10 mg/ml), podczas gdy 58,3% cieląt karmionych 1,5 l siary przez rurkę przełykową nie osiągnęło biernego transferu.

Chociaż stosowanie podajnika przełykowego jest efektywne czasowo i wygodne dla producenta, dobrze wiadomo, że rowek przełykowy nie jest uruchamiany, gdy nie występuje ssanie ze smoczka, co powoduje odkładanie siary bezpośrednio do siateczki (Godden i in., 2009). Ze względu na to zjawisko, autorzy postawili hipotezę, że cielęta karmione 1,5 l płynem przez rurkę przełykową miały niższe stężenie IgG, ponieważ większość posiłku została zdeponowana w siateczce, która ma pojemność ~ 1 l płynu, co skutkuje opóźnieniem opróżniania siary z trawieńca. W związku z tym, aby zapobiec opóźnieniu w dostarczaniu IgG do jelita cienkiego w celu wchłonięcia i niepowodzeniu biernego transferu, zaleca się, aby 2L posiłek siary był podawany butelką ze smoczkiem, a wszelkie odmowy były w razie potrzeby podawane przez rurkę przełykową.

Wiadomości na wynos

Oprócz uwzględnienia objętości siary do karmienia i zastosowanej metody, zawsze ważne jest, aby karmić siarą tak szybko, jak to możliwe po urodzeniu, a także stosować dobrej jakości siarę zawierającą ponad 50 g IgG na litr, aby osiągnąć udany transfer bierny. Niestety, analiza siary w celu określenia stężenia IgG może być czasochłonna i nie jest łatwa do wykonania, w wyniku czego tylko ~13% producentów rutynowo ocenia jakość siary, a połowa z nich szacuje jakość wyłącznie na podstawie oględzin (NAHMS, 2007). Ponieważ ilość IgG podawana cielęciu musi być wystarczająca (≥100 g IgG ogółem), aby zapewnić bierny transfer, zamiennik siary można uznać za realną opcję. W przypadku mniejszych cieląt, takich jak jerseye lub cielęta ważące mniej niż 30 kg, zaleca się podawanie preparatu zastępującego siarę w ilości zapewniającej 2 litry zawierające jak najwięcej IgG - szczególnie w przypadku karmienia przez zgłębnik - i powtórzenie tego samego karmienia 8-12 godzin później. Zapewni to, że mały noworodek osiągnie maksymalne wchłanianie ważnych czynników odżywczych i odpornościowych w siarze, co zaowocuje zdrowym cielęciem.

Amanda Fischer, MSc.

SCCL i asystent naukowy na Uniwersytecie Alberty
[email protected]

Referencje
Bell, F.R. i S.A.D. Razig. 1973. Opróżnianie żołądka i wydzielanie u cieląt karmionych mlekiem. J. Physiol. 228:499-512.
Burgstaller, J., T. Wittek i G.W. Smith. 2017. Zaproszony przegląd: opróżnianie absomasalne u cieląt i jego potencjalny wpływ na choroby żołądkowo-jelitowe. J. Dairy Sci. 100:17-35.
Godden, S.M., D.M. Haines, K. Konkol i J. Peterson. 2009. Poprawa biernego transferu immunoglobulin u cieląt. II: Interakcja między metodą karmienia a objętością podawanej siary. J. Dairy Sci. 92:1758-1764.
Jaster, E.H. 2005. Ocena jakości, ilości i czasu podawania siary na wchłanianie immunoglobuliny G1 u cieląt rasy Jersey. J. Dairy Sci. 88:296-302.
Mokhber-Dezfooli, M.R., M. Nouri, M. Rasekh i P.D. Constable. 2012. Effect of absomasal emptying rate on the apparent efficiency of colostral immunoglobulin G absorption in neonatal Holstein-Friesian calves. J. Dairy Sci. 95:6740-6749.
Morin, D.E., G.C. McCoy i W. L. Hurley. 1997. Effects of quality, quantity and timing of colostrum feeding and addition of a dried colostrum supplement on immunoglobulin G1 absorption in dairy calves. J. Dairy Sci. 80:747-753.
Krajowy System Monitorowania Zdrowia Zwierząt. 2007. Mleczarstwo 2007. Część 1: Odniesienie do zdrowia bydła mlecznego i zarządzania w Stanach Zjednoczonych. US Dept. of Agric-Anim. And Plant Health Insp. Serv.-Vet. Serv., Ft. Collins, CO.